Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Επιστροφή ... με τον κηδεμόνα μου

Επιστρέφω, μετά από σιωπή και απουσίες δύο περίπου μηνών.
Απουσίες αναγκαίες όσο και δικαιολογημένες.
Όχι ότι νιώθω την ανάγκη να δικαιολογηθώ δηλαδή.
Απλώς διαβεβαιώνω όσους ρώτησαν, ότι ήμουν και είμαι καλά.

Και έχω επιστρέψει!
Όπως ... τα χελιδόνια.

Για την απουσία μου από τη μπλογκόσφαιρα δεν ευθύνεται η συνήθης εργασιομανία μου.
"Φταίνε" τα πολλά ταξίδια (επαγγελματικά ή, συνηθέστερα, επαγγελματικοαναψυχής), καθώς και η ... κηπουρική, κυρίως εκτός Αθηνών.

Οι μέρες που πέρασαν, οι μέρες του Μαρτίου -καθώς και εκείνες οι λίγες μέρες πριν και μετά από αυτόν- είναι πάντα κρίσιμες για τους κηπουρούς και γενικά τους ανθρώπους που ασχολούνται με εργασίες της υπαίθρου.

Διότι, η πραγματική αρχή της άνοιξης δεν είναι ούτε η 1η Μαρτίου ούτε η 21η του μήνα αυτού.
Η άνοιξη έρχεται πάντα ξαφνικά και σαρωτικά. Και δεν περιμένει.
Και όταν οι πρώτες ζεστές μέρες φτάσουν, οι κηπουρικές εργασίες (φυτέματα, κλαδέματα, ξεβοτανίσματα) πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί.

Όμως, περισσότερα για την κηπουρική και τα πρόσφατα ταξίδια μου, στο επόμενο post.

Μέχρι τότε, απολαύστε αυτό το τραγούδι της Κάτω Ιταλίας:
"Ωριά μου ροντινέλλα" (Ωραίο μου χελιδόνι).
Ακολουθούν οι στίχοι στα Γκρεκάνικα (και η μετάφραση στα ελληνικά)
Στην συγκεκριμένη ερμηνεία, δεν υπάρχει η προτελευταία στροφή.





Ωριά μου ροντινέλλα
Ωραίο μου χελιδόνι
α πούθε εστέ τσε στάζει
από πού έρχεσαι και φτάνεις
πλέα θάλασσα σε αγκουάντει
ποια θάλασσα σε βγάζει
με τούτο καλό καιρό.
με τούτο τον καλό καιρό.

Άσπρο βαστά το πέτο
Άσπρο έχεις το στήθος
μαύρε βαστά τες άλε
μαύρες έχεις τις φτερούγες
ο σταυρί κολόρ ντι μάρε
στην ράχη το χρώμα της θάλασσας
με την κούντα λιο νοικτή.
και την ουρά λίγο ανοιχτή.

Αρώτησα τη μάνα μου
Ρώτησα για τη μάνα μου
την πλέον αγαπημένη
την πολυαγαπημένη
έχει τόσο κα με μένει
έχει τόσο που με περιμένει
πούρου νάχει να με δει.
κι άλλο τόσο να με δει.

Αρώτησα τον τσιούρη μου
Ρώτησα για τον κύρη μου
τσε σ' όλη τη γκειτονία
και για όλη τη γειτονιά
τσε αν είχε ομιλία
και αν είχες ομιλία
πόσα είχε να μου πει.
πόσα θα είχες να μου πεις.

Καθίτζω αμπρός στη θάλασσα
Κάθομαι μπρος στη θάλασσα
πάντα σε κανονώ
πάντα σε κοιτάζω
λίον γκέρνει, λίον καλέει
λίγο γέρνεις λίγο κατεβαίνεις
λίον εγκίζει το νερό.
λίγο αγγίζεις το νερό.

19 σχόλια:

Theogr ο κηπουρός είπε...

Welcome back. Μας λείψατε προχθές. Κηπουρικές εργασίες, τι είναι αυτό δεν το γνωρίζω. Καλή Ανάσταση φίλε σε σένα και στην οικογένεια σου.

Spy είπε...

Καλωσήρθατε και πάλι σύντροφε!

(ε, τώρα θα μας επιτρέψετε να πάμε λίγο κι εμείς στην εξοχή, ε;)

irlandos είπε...

@ Theogr

It’s nice to be back, αγαπητέ Θοδωρή. Λυπάμαι για το Σάββατο, αλλά δυστυχώς δεν γινόταν να έρθω, λόγω του προγραμματισμένου -από καιρό- ταξιδιού μου.

Ως προς τις κηπουρικές εργασίες, αναλαμβάνω τα πάντα.
Αντιθέτως, για τις κυππουρικές εργασίες, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να απευθυνθούν στα πουρά της ΚΥΠ (χα χα χα).

Επίσης, ευχές κι από μένα. Καλή Λαμπρή.



@ Spy

Καλώς σας βρήκα σύντροφε και εν ΥΕΝΕΔ αδερφέ.
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, αυτή η ερώτηση υπονοεί ότι θα πάτε όλοι (μετά της συζύγου και του πολυάριθμου βοηθητικού προσωπικού + ο Νώντας) στας εξοχάς ?

Ευχές,
πολλά φιλιά,
ιδιαιτέρως στη Lilly και την Tatiana,


Φιλικά,
Ιρλανδός

irlandos είπε...

Τελικά, οι πρώτοι που παρατήρησαν την επιστροφή μου και έσπευσαν να με καλωσορίσουν στο μπλογκ, ήταν άντρες (οι δύο ανωτέρω αξιόλογοι φίλοι)!

Οι γυναίκες - συνμπλογκίτισες λάμπουν δια της απουσίας τους (μέχρι στιγμής).

Αυτά, γιατί κάποιες "κακές γλώσσες" σημείωναν με υδροκυανιούχο ύφος ότι τελικά ... "μόνο στο γυναικείο κοινό έλειψα".
Χα !

Ορίστε η απόδειξη!
I rest my case (μτφ στα ελληνικά: ακουμπώ τη βαλίτσα μου).

Pastaflora είπε...

Σαν τα χελιδόνια επιστρέψατε αγαπητέ, φέρνοντας μαζί σας τη νέα απόδραση του μαιτρ Παλαιοκώστα!

irlandos είπε...

@ pastaflora

Μπιενβενί αγαπητή ιστοσαλονίστ.
Ναι. Έτσι ακριβώς σαν τα χελιδόνια.
Τα οποία σημειωτέον, επιστρέφουν και την άνοιξη και το φθινόπωρο στον τόπο τους - αυτό που αλλάζει είναι αν εσείς που τα υποδέχεστε βρίσκεστε στην Ελλάδα ή στην Αφρική).

Κατά τα άλλα, ελπίζω να σας άρεσε το τραγουδάκι.

Φιλικά,
Ιρλανδός

Sophia Kollia είπε...

Όποιος δεν ξέρει από γη! Νομίζουν ότι γίνονται μόνα τους!!
Όλα καλά και όμορφα λοιπόν, να τα καμαρώνεις!

katerina είπε...

Να τα πω;;;
Καλη ανασταση Ιρλανδέ μου, να περνάς όμορφα

Ra Ma είπε...

Τα καλύτερα ταξίδια είναι τα ...επαγγελματικοαναψυχής άμα μπορείς να τα συνδυάζεις!
Δυο μέρες τώρα σε βρίσκω μπροστά ή πίσω μου :))

Καλώς ήρθες!!!

VAD είπε...

Δε μούλειψες,γιατί δε σε ήξερα:))
Αν απουσιάσεις τώρα που σε γνώρισα,
τότε θα μου λείψεις...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ,

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

irlandos είπε...

@ sofia

Σωστά τα λες αγαπητή Σοφία. Έτσι είναι η κηπουρική -όπως και οι ανθρώπινες σχέσεις, άλλωστε- απαιτούν ... προσπάθεια και παρεμβάσεις την κατάλληλη στιγμή.



@ katerina

Βεβαίως και να τα πεις Κατερίνα, μόνο προσοχή μην ... μπερδέψουμε τις ευχές και τις γιορτές.
Εύχομαι και συ να περνάς καλά.



@ marconi

Είναι αλήθεια, ότι τις δυο μέρες τελευταίες μέρες κυκλοφορούσαμε σχεδόν στα ίδια "στέκια" της μπλογκόσφαιρας - τελικά οι δρόμοι μας κάπου θα συναντιόντουσαν.
Καλώς σε ξαναβρήκα.



@ VaD

Ορθώς, για να μας λείψει κάτι, θα πρέπει προηγουμένως να το είχαμε ή τουλάχιστον να το ξέραμε.
Πάντως, τώρα που βρεθήκαμε, να μην χαθούμε ε ?

Ευχές κι από μένα,


Καλό Πάσχα σε όλους,

Φιλικά,
Ιρλανδός

δεσποιναριον είπε...

Καλως μας ξαναρθες φρεσκος φρεσκος. Καλη Ανασταση και περιμενουμε τα νεα σου αναλυτικα. Μη γρινιαζεις παιδι μου πως δεν ερχονται οι κυριες, ειχαμε να βαψουμε και αυγα!

mahler76 είπε...

καλώς όρισες και καλό Πάσχα. Χριστός Ανέστη.

Fegia είπε...

Καλώς επανήλθες αγαπητέ.
Mας έλλειψες...
Χρόνια πολλά και να τα λέμε...
:))

Artanis είπε...

Πανέμορφο το τραγούδι Ιρλανδέ μου...Τουλάχιστον ξεκουράτηκες...
Χρόνια πολλά και πάλι, φιλιά απο ΝΖ...

irlandos είπε...

@ δεσποινάριον

Χρόνια πολλά αγαπητή Δέσποινα.
Δεν γκρίνιαξα - αντιθέτως, ανέφερα την απουσία των γυναικών ως πειστήριο ... (δικής μου) αθωότητας (χα χα), καθώς και ως απόδειξη (προς κάποιες "κακές γλώσσες") ότι οι άντρες συμπλόγκερς είναι τελικά το "πιστό" κοινό τού μπλογκ μου.



@ mahler 76

Χρόνια πολλά και ευχές κι από εμένα.



@ Fegia

Αγαπητέ Fegia κι εσύ έχεις δηλώσει απουσία, αλλά με χαρά μου βλέπω ότι παραμένεις στις επάλξεις της μπλογκεπικοινωνίας. Να' σαι πάντα καλά και θα τα λέμε. Ευχές,

Φιλικά,
Ιρλανδός

irlandos είπε...

@ Artanis

Χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι, αγαπητή Artanis.

Είναι ένα τραγούδι από τα ελληνόφωνα χωριά στην περιοχή του Σαλέντο. Ανήκει στα τραγούδια "της ξενιτιάς" (όλη η Νότια Ιταλία είχε πολλούς ξενητεμένους).

Λέγεται "Ωριά μου ροντινέλλα" ή αλλιώς "Το κλάμα του εμιγκράντου" (= ο θρήνος του μετανάστη) και είναι από τα αγαπημένα μου.

Προσωπικά προτιμώ την ερμηνεία της Τσεζαρίνα Πελεγκρίνο, ωστόσο κι αυτή εδώ είναι εξίσου συγκινητική.

Πολλά φιλιά εκεί σε σας τούς "εμιγκράντες" στη ΝΖ,

Φιλικά,
Ιρλανδός

apos είπε...

εσείς εκεί στα british isles, δεν μπορείτε χωρίς gardening...

καλώς ορίσατε και πάλι λοιπόν...

irlandos είπε...

@ apos

Δεν μπορώ χωρίς gardening,
και "διατί να το κρύψομεν άλλωστε" ?
Καλώς να τα ξαναλέμε,
Φιλικά,
Ιρλανδός