Χριστουγεννιάτικο χιούμορ

Χριστουγεννιάτικο Χιούμορ, από τον Glasbergen

Να περάσετε όλοι και όλες όσο καλύτερα μπορείτε !

Φιλικά,

Ιρλανδός

Καλά, εσύ αρρώστησες νωρίς ...

Έτσι είναι.
Όσοι αρρώσταιναν το καλοκαίρι, άντε και στις αρχές του φθινόπωρου, είχαν τις …ανέσεις τους:
Στα νοσοκομεία υπήρχε και χώρος και χρόνος και στοιχειώδης φροντίδα (εξετάσεις κλπ).
Τώρα, πάει κι ο χωροχρόνος …
Και τη φροντίδα την έχει φάει η μαύρη τρύπα.
Ο χαμός σας λέω.

Το λέω εκ πείρας:
Αρρωστήσαμε οικογενειακώς από τη νέα γρίπη.



Στο (ή σωστότερα στα) «Παίδων» γινόταν το «έλα να δεις».
Ή μάλλον, να μην έρθεις και να μην το δεις …
Καταλήξαμε στην … ιδιωτική πρωτοβουλία , στο «Μητέρα» με το αζημίωτο, βεβαίως βεβαίως (το τεστ της νέας γρίπης κοστίζει
150 ευρώπουλα + ακτινογραφία + κλπ = άστα να παν)

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να επισημάνω ότι δυστυχώς, δεν πήγαμε στο «Ελπίς», του οποίου οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες είναι διεθνώς γνωστοί για τις ικανότητες και τις επιδόσεις τους (στα αγγλικά, το «Ελπίς» γράφεται όπως προφέρεται, ενώ στα γαλλικά γράφεται «Elle pisse»).


Τέλος πάντων, μετά από ένα δεκαήμερο γουρουνογρίπης ( + κάτι επιπλοκές βρογχίτιδας + μία βρογχοπνευμονία) και αφού ήπιαμε δυο θάλασσες αντιβιοτικά και χρησιμοποιήσαμε δυο δάση σε χαρτομάντιλα, τώρα είμαστε εντάξει.

Δηλαδή όσο εντάξει μπορεί να είναι η ζωή κάποιου που ξαναγύρισε στη δουλειά του μετά από μια εβδομάδα απουσίας και βρήκε μιαν ατελείωτη λίστα e-mails που περιμένουν απάντηση!!



Σύμφωνα πάντως με τους ειδικούς, η κορύφωση της νέας γρίπης αναμένεται γύρω από τις γιορτές των Χριστουγέννων, οπότε κάντε το εμβόλιο και μην ακούτε τις μπούρδες που σας σερβίρουν για «φοβερές και τρομερές» παρενέργειες …
Η νέα γρίπη έχει ήδη αρκετά θύματα (ήδη 34 στην Ελλάδα), και εκτός αυτού είναι φοβερή ταλαιπωρία. Δυστυχώς εγώ δεν πρόλαβα να κάνω το εμβόλιο – το είχα αποφασίσει, αλλά με πρόλαβε ο ιός (του υιού μου).

Άντε, όσο προλαβένετε!

Αλλιώς σας εύχομαι …
Merry Christmas and a happy new flu

Το δικό μας bazaar

Για το xeblogάρισμα, τα' χουμε ξαναπεί (ή μάλλον ξαναγράψει).
Ο σκοπός είναι καλός και τα μέλη της παρέας "ένα κι ένα".
Η αφίσα τα λέει όλα ...
(αν θέλετε να την διαβάσετε/μεγεθύνετε, κάντε κλικ πάνω στην εικόνα)
Αυτό το Σάββατο λοιπόν , όλοι στο Cabaret Voltaire.

Halloween in Athens

Ορίστε λοιπόν το post που όλοι περιμένατε με τόση αγωνία (ε καλά, ξέρω, δεν σας είχε κοπεί κι ο ύπνος, αλλά λέμε τώρα) :

Οι φωτογραφίες από τον εορτασμό του Halloween στο σπίτι μας

Αλλά μην βιάζεστε! Σας έχω πρώτα λίγο homework, έτσι για να ενημερωθείτε σχετικά με το θέμα και για να μπείτε στο πνεύμα. Όσοι δεν κρατιέστε (ανυπόμονα πλάσματα, σας βλέπω, μη νομίζετε), προσπεράστε το κείμενο και πηγαίνετε κατευθείαν στις φωτογραφίες.

Λοιπόν που λέτε, το Halloween προέρχεται από τις προχριστιανικές γιορτές των Κελτών για τον ερχομό του χειμώνα και την ανάμνηση των νεκρών και των πνευμάτων γενικότερα (όσοι δεν με πιστεύετε γκουγκλάρετέ το, αμάν πια).

Οι πρόσφατες ρίζες του Halloween βρίσκονται στις ιρλανδικές γιορτές του Samhain (προφέρεται Σωάν) που θα πει "τέλος του καλοκαιριού" και γινόντουσαν στις 31 Οκτωβρίου, μια μέρα πριν την ημέρα των Αγίων Πάντων. Ορισμένοι θεωρούν ότι είναι η σημερινή μετεξέλιξη της Πρωτοχρονιάς των Κελτών, η οποία όμως δεν ήταν απλώς η αρχή του ημερολογίου τους, αλλά μια θρησκευτική/παγανιστική γιορτή επαφής με τον κόσμο των πνευμάτων και το μεταφυσικό στοιχείο γενικότερα. Ήταν η ημέρα - ορόσημο ανάμεσα στο φωτεινό μισό και το σκοτεινό μισό του έτους. Πίστευαν ότι τότε η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον κόσμο των ζωντανών και των νεκρών γινόταν πιο δυσδιάκριτη.

Αυτή καθαυτή ηλέξη Halloween είναι σκωτσέζικης προέλευσης και αποτελεί σύντμηση των λέξεων All Hallows Even και σημαίνει την παραμονή της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Day - All Saints Day), η οποία γιορτάζεται την 1η Νοεμβρίου σύμφωνα με το καθολικό ημερολόγιο. Τη γιορτή πιστεύεται ότι την έφεραν στην Αμερική Ιρλανδοί μετανάστες κάπου στα μέσα του 19ου αιώνα ή ίσως και νωρίτερα.

Οι Αμερικανοί έδωσαν στο Halloween το χαρακτηριστικό σημερινό της σύμβολο, δηλαδή τις φωτισμένες κολοκύθες (οι οποίες δεν υπήρχαν στην Ιρλανδία) πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, συνήθως τρομαχτικά. Επαναλαμβάνω, ότι οι κολοκύθες είναι αμερικάνικο πρόσθετο στη γιορτή, έτσι για να ξέρετε τι είναι αυθεντικό και τι είναι … "κολοκύθια"!

Σήμερα, το Halloween έχει μετεξελιχθεί σε μία "αποκριάτικη" γιορτή μασκαρέματος (με τις μάγισσες, τα φαντάσματα και γενικά τα "τρομακτικά" κοστούμια να κυριαρχούν στη θεματολογία των μεταμφιέσεων) και τα μικρά παιδιά πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι ζητώντας από τους νοικοκύρηδες να τους προσφέρουν κέικ η ζαχαρωτά ειδάλλως θα τους κοροϊδέψουν λέγοντας τη φράση "trick or treat". Θα λέγαμε δηλαδή ότι είναι ένας συνδυασμός που θυμίζει καρναβάλι και κάλαντα (δύο σ’ ένα)

Το Χόλυγουντ δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο υλικό για τις ταινίες τρόμου του: από το ομώνυμο γνωστό θρίλερ του Κάρπεντερ (με πρωταγωνιστές τους Ντόναλντ Πλέζανς και Τζέιμι Λι Κέρτις) ως την πρόσφατη παρωδία Scary Movie.

Αυτά ως προς τα γενικά και πληροφοριακά.

Πάμε τώρα στα δικά μας:

Αν και δεν μου πολυάρεσε η ιδέα (= αρνήθηκα αλλά μειοψήφησα), φέτος αποφασίσαμε να γιορτάσουμε για πρώτη φορά το Halloween στο "Ιρλανδέικο", ως θεματικό παιδικό πάρτυ, με τα όλα του: τις κολοκύθες του, τα μασκαρέματα, την "τρομακτική διακόσμηση" κλπ.

Και ιδού:

Αρχικώς, έπρεπε να φτιαχτεί η κολοκύθα – σήμα κατατεθέν.

_


Και δεν αρκεστήκαμε σε μία:


(μερικές μάλιστα, μύριζαν έντονα πεπόνι ...)

Και να η διαδικασία της κατασκευής, βημα προς βήμα

… και το αποτέλεσμα

Επίσης, διακοσμήσαμε και το σπίτι

με διάφορα "αυθεντικά" (ναν' καλά το διαδίκτυο)

και χειροποίητα στολίδια

εδώ το "Ιρλανδάκι" μεταμφιεσμένο σε μαγο-σκελετό

(ουφ, αφού αυτό ήθελε, νταξ?)

δίπλα στις κολοκύθες

(οι φωτογραφίες στον τοίχο, είναι από τις παλιές και ένδοξες δουλειές του "Ιρλανδού"

σνιφ, συγκινήθηκα)

Ακόμα και η είσοδος του "Ιρλανδέικου",

στο πνεύμα της ημέρας

(μπα, νύχτα ήτανε)

διακοσμημένη με ένα φαντασματάκι

φτιαγμένο από ένα μπαλόνι και κομμένες πλαστικές σακούλες

Η "κυρία Ιρλανδού" έφτιαξε "τρομακτικά μπισκοτάκια-αράχνες"

(νοστιμότατες, σας διαβεβαιώ)

και έγινε ένα καταπληκτικό πάρτυ !!

... Άντε και του χρόνου !!

(που δεν το βλέπω δηλαδή, αλλά λέμε τώρα)

Φιλικά,

Ιρλανδός

Προσεχώς …

Το weekend που μας πέρασε, ήταν ένα μεταβατικό διήμερο: Το Σάββατο τέλειωσε ο Οκτώβρης και την Κυριακή άρχισε ο Νοέμβρης.

Για μένα, το Σάββατο ήταν η πρώτη φορά που αποφάσισα να γιορτάσω το Halloween και μάλιστα ως θεματικό παιδικό πάρτυ. Την Κυριακή, πριν καλά-καλά συνέλθω από το προηγούμενο βράδυ (είπαμε, ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΡΤΥ), πήγα σε μια εκδήλωση-παρουσίαση των κρασιών της Πελοποννήσου, με πολύ ενδιαφέρον.

Αλλά γι’ αυτά, θα σας πω περισσότερα στα επόμενα δύο posts που ετοιμάζω.

Λίαν συντόμως, μόλις ταχτοποιήσω τις φωτογραφίες μου ...

Φιλικά,

Ιρλανδός

Η δεύτερη άνοιξη

Όλα τα ποιήματά μου για την άνοιξη

ατελείωτα μένουν.
Φταίει που πάντα βιάζεται η άνοιξη,
φταίει που πάντα αργεί η διάθεσή μου.
Γι' αυτό αναγκάζομαι

κάθε σχεδόν ποίημά μου για την άνοιξη
με μια εποχή φθινοπώρου

ν' αποτελειώνω.

Κική Δημουλά

Όπως θα καταλάβατε και από το προηγούμενο post, βρίσκομαι σε μία φθινοπωρινή και ταυτοχρόνως ποιητική διάθεση. "Δανείστηκα" λοιπόν το παραπάνω ποίημα της Κικής Δημουλά, που ταιριάζει τόσο πολύ μ' αυτό που αισθάνομαι.


Και κάτι ακόμα: Αν παρατηρήσετε τη φθινοπωρινή ελληνική φύση, θα διαπιστώσετε ότι στα πεδινά, στη νότια Ελλάδα, μάς προσφέρεται μια δεύτερη ευκαιρία, μια δεύτερη άνοιξη, γεμάτη με τα δικά της λουλούδια. Λες και η πρώτη άνοιξη να άφησε κάτι ατελείωτο, και να το τελειώνει μετά το άνυδρο καλοκαίρι.

Τα κυκλάμινα, στα δάση, στις σκιές

ή και "στου βράχου τη σχισμάδα"

Τα κολχικά, με τα περισσότερα είδη τους
να ανθίζουν πριν να βγουν τα φύλλα τους

Οι στερνμπέργκιες, σαν κίτρινα κροκάκια,
αλλά όχι ακριβώς

Και οι πραγματικοί κρόκοι ...

Σ' αυτήν τη φωτογραφία ο αγαπημένος μου

κρόκος της Μάνης και της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου.

Ο μοναδικός άγριος ελληνικός κρόκος με άρωμα,

ο κρόκος του Γουλιμή (Crocus goulimyi)

όπως είναι και η επιστημονική του ονομασία.

Ο κρόκος αυτός μού φέρνει πάντα στο νου

τις δυσπρόσιτες περιοχές του Ζάρακα,

ανάμεσα στη Μονεμβασιά και τον Πάρνωνα.

Το παραθαλάσσιο Κυπαρίσσι, την ορεινή Κρεμαστή,

το φιορδ του λιμανιού του Γέρακα ...

Εκεί ο κρόκος του Γουλιμή

ανθίζει μέσα στους ελαιώνες και τα λιβάδια,

συχνά σχηματίζοντας ανθισμένα "χαλιά".

Και για το τέλος, μια εξαίρεση:

Ένα είδος δέντρου, που αν και δεν είναι ελληνικό,

"δένει" τόσο αρμονικά με τα χρώματα και τα αρώματα

των ανθισμένων κήπων και που, μαζί με τη μουσμουλιά,

είναι τα μόνα δέντρα που ανθίζουν το φθινόπωρο.

Η Γαζία, με το λεπτό άρωμα και τα κίτρινα πονπόν ανθάκια της

Έχω πολλά χρόνια να πάω στο Ζάρακα. Μάλιστα φέτος δεν μπόρεσα καν να πραγματοποιήσω τη συνηθισμένη "οκτωβριανή απόδρασή" μου, στη φθινοπωρινή ελληνική ύπαιθρο. Όμως, σχεδόν κάθε μέρα, περνώ έξω από τον κήπο με τη γαζία αυτή. Μάλιστα χθες τη φωτογράφησα και, μαζί με τις άλλες φωτογραφίες του post αυτού,την αφιερώνω στη συμπλογκίτισσα Artanis και στον Ίωνα, που ζουν στη Νέα Ζηλανδία. Εκεί όπου τώρα η άνοιξη είναι στην ακμή της...

Φιλικά,

Ιρλανδός

... Σαν τα ρόδια !

Ειν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια
έρχονται και μας βρίσκουνε
τις νύχτες
όταν βρέχει
με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας
μεσ’ στα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά
και τα κοσμούνε
σα δάκρυα
σαν ακρογιάλια φωτεινά
σα ρόδια

Eίν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε δάση
το κάθε δέντρο τους είν’ κι’ ένα μήνυμα τού πάθους
σαν μέσ’ σ’ αυτά τα δάση
μάς πλανέψουνε
τα βήματά μας
και χαθούμε
τότες είν’
ακριβώς
που βρίσκουμε τον εαυτό μας
και ζούμε

(Νίκος Εγγονόπουλος «Ύμνος δοξαστικός για τις

γυναίκες π' αγαπούμε»)

Αποκλειστικό: Oι αρνητικές απαντήσεις που έλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου από τους υποψήφιους υπουργούς

Η πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου προς τους Οικολόγους να αναλάβουν τη θέση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, προκάλεσε πολλές και έντονες συζητήσεις. Ακόμα πιο έντονες όμως, ήταν οι συζητήσεις που προκάλεσε η αρνητική απάντηση που έλαβε από αυτούς.

Ωστόσο, αυτό που ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει, είναι ότι η περίπτωση αυτή δεν ήταν η μόνη: ο δαιμόνιος Ιρλανδός ρεπόρτερ-συνεργάτης αυτού του μπλογκ, είναι σε θέση να σας πληροφορήσει κατ' αποκλειστικότητα, για όλες τις προτάσεις που έκανε ο Πρωθυπουργός σε κόμματα και -κυρίως- σε ανεξάρτητους πολίτες.

Ήρθε λοιπόν η στιγμή να αποκαλύψουμε ότι, ο Γιώργος Παπανδρέου, πρότεινε στην Ένωση Κεντρώων να αναλάβει τον Οργανισμό Ανάπλασης του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας. Επίσης, πρότεινε στη Γιάννα Αγγελοπούλου να αναλάβει το νέο Υπερ-υπουργείο Ανάπτυξης, Τουρισμού, Δημοσίων Έργων, Αθλητισμού, Νησιωτικής Πολιτικής και Πολιτισμού, αλλά εκείνη αρνήθηκε επειδή νόμισε ότι τής κάνει πλάκα στο τηλέφωνο ο Μητσικώστας!

Ξέρω όμως ότι αυτό που σας ενδιαφέρει περισσότερο, είναι να μάθετε για τους μπλόγκερς στους οποίους ο νέος Πρωθυπουργός της χώρας πρότεινε να αναλάβουν συγκεκριμένα υπουργεία. Επίσης, ξέρω ότι θέλετε διακαώς να μάθετε τους λόγους για τους οποίους αυτοί αρνήθηκαν.

Πρώτα λοιπόν απευθύνθηκε στην αγαπητή μπλόγκερ Sofia και της ζήτησε να αναλάβει το Υπουργείο Παιδείας, λόγω του επαγγέλματός της. Εκείνη αρνήθηκε. η απάντησή της δημοσιεύεται σήμερα και στο δικό της μπλογκ, και έχει ως εξής: «Δεν θέλω, δεν δύναμαι, δεν αντέχω! Άσε με πουλάκι μου, δεν ξέρω εγώ από αυτά τα πράματα»! Ωστόσο, παραλίγο να καμφθεί όταν ο Παπανδρέου τής αντέτεινε: «Γιατί ? Η Γκερέκου καλύτερη είναι ?»

Δυστυχώς, τελικά, αυτή η προσέγγιση δεν ευοδώθηκε και έτσι στεναχωρημένος ο Πρωθυπουργός, πρότεινε το Υπουργείο αυτό στoν Apos. Εκείνος όμως χωρίς καθόλου να διστάσει τού έβαλε ως όρο για να δεχθεί τη θέση αυτή, να έχει ως Υφυπουργό τη Mafalda.

Έτσι λοιπόν, το ίδιο αυτό Υπουργείο το πρότεινε στην pastaflora γιατί η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Άλλωστε, ο Γιώργος ήταν πεπεισμένος ότι μια μάνα-ρέιβερ θα ταίριαζε τέλεια στο προφίλ τής νέας κυβέρνησης. Η αγαπητή ιστοσαλονίστ πραγματικά τον ξάφνιασε καθώς δέχθηκε αμέσως και βάλθηκε να του αναλύει την αισθητική προσέγγιση του Υπουργείου της αλλά και (πήρε φόρα) ολόκληρης της κυβέρνησης. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, τελικά ... αρνήθηκε ο Πρωθυπουργός!

Μετά επικοινώνησε με την Artanis και της πρότεινε το Υπουργείο Εξωτερικών. Εκείνη όμως οργισμένη του είπε ότι μόνο το Υπουργείο Περιβάλλοντος ήταν διατεθημένη να δεχθεί, και κατόπιν τον άρχισε στα μπινελίκια! Κι έτσι ο Παπανδρέου σκέφτηκε να το προτείνει στους Οικολόγους (εδώ λοιπόν μαθαίνετε πραγματικά πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία!!)

Στη συνέχεια τηλεφώνησε στην akanonisti για να της προσφέρει το Υπουργείο Δικαιοσύνης για να εισπράξει μια τόσο ξεγυρισμένη τηλεσφαλιάρα, που ακόμα και το ακουστικό πόνεσε. Μετά, η akanonisti, σύμφωνα με την προσφιλή της συνήθεια, ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια. Και φυσικά τού έκλεισε το τηλέφωνο!

Έπειτα αναζήτησε τον Spy για να τον κάνει Υπουργό Κλιματικών Αλλαγών. Αλλά, σύμφωνα με απολύτως εξακριβωμένες πληροφορίες, η ιδέα αυτή δεν προχώρησε γιατί αρνήθηκαν οι κλιματικές αλλαγές (ώρες-ώρες τίς πιάνουν κάτι πείσματα, βρε παιδάκι μου!). Οπότε, οι σύμβουλοι του Πρωθυπουργού, σκέφτηκαν ότι θα ήταν καλύτερα να αποφύγουν την όξυνση και αποφάσισαν να προτείνουν στον αγαπητό Spy το Υπουργείο Εργασίας. Όμως, παρ' όλο που ολόκληρο το πρωθυπουργικό επιτελείο τον αναζητούσε, αυτός ήταν άφαντος και στη θέση του βρήκαν την κόρη του που μόλις είχε επιστρέψει απ' το χωριό και δεν είχε ιδέα τι τής έλεγαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι και αυτός ο κύριος που έμοιαζε με τον κούνελό της.

Απελπισμένος ο Γιώργος Παπανδρέου, σκέφτηκε ότι τουλάχιστον η γλυκιά manetarius (που τόσο πολύ της αρέσουν τα ταξίδια) θα δεχόταν αμέσως το Υπουργείο Τουρισμού. Όμως έκανε λάθος. Διότι εκείνη άρχισε να του λέει για τα καθήκοντα της μητρότητας που έχει μπροστά της και κατέληξε ότι η μόνη περίπτωση να δεχθεί το Υπουργείο αυτό, ήταν να το μετακομίσουν στα νησιά Φίτζι.
Ο Πρωθυπουργός, αφού το καλοσκέφτηκε, της απάντησε ότι αν γινόταν αυτό, τότε θα πήγαινε εκείνος στο Υπουργείο Τουρισμού!

Όλοι πλέον υποδείκνυαν στον Παπανδρέου, ότι είχε έρθει η στιγμή να κάνει την ανατροπή με μια εντυπωσιακή επιλογή στελέχους από τις ΗΠΑ. Έτσι κι έγινε: εκείνος πρότεινε στο πολυτάλαντο Δεσποινάριον να αναλάβει ένα νεοσυσταθέν Υπερυπουργείο που θα περιελάμβανε τις υποδομές, τον πολιτισμό, την αρχιτεκτονική και την αστροφυσική. Το Δεσποινάριο δήλωσε ότι θα δεχόταν υπό τον όρο να γίνει το νέο αυτό Υπουργείο, ένας φιν-φον φορέας με στελέχη από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης, ζήτησε να έχει ως Υφυπουργό τη φίλη της την dolitsa. Ο Πρωθυπουργός τότε πήρε πίσω την πρότασή του (κυρίως γιατί δεν ήξερε τι είναι το φιν-φον και φοβήθηκε μην εκτεθεί) και σκέφτηκε να τοποθετήσει στο Υπερυπουργείο αυτό την πολυμήχανη So_far. Όμως δεν τη βρήκε, διότι εκείνη την ώρα, η So_far ήταν σε ένα λαγούμι στα βάθη ενός ρωσικού ορυχείου και δεν έπιανε το κινητό της.

Ένας άλλος Έλληνας του εξωτερικού στον οποίο σκέφτηκε να απευθυνθεί ο Γιώργος Παπανδρέου, ήταν ο Nikiplos, που ζει στο Παρίσι. Αρχικά, είχε αποφασίσει να του προσφέρει το Υπουργείο Υγείας, αλλά κατόπιν ωρίμου σκέψεως, τελικά άλλαξε γνώμη: «σιγά μην αφήσει αυτός το ωραιότατο Παρίσι για να ' ρθεί να εδωπέρα» είπε ο Πρωθυπουργός κι ύστερα κανόνησε και δεν του τηλεφώνησε, ούτε μια φορά!

Έτσι, μην ξέροντας τι άλλο να κάνει, πρότεινε το Υπουργείο Υγείας στην Anna-Silia, η οποία όμως ήταν ερωτευμένη και σιγά μην κάτσει να συζητήσει για κυβερνήσεις και άλλα τέτοια. Φυσικά και αρνήθηκε, μην σας πω δηλαδή ότι τον αγνόησε τελείως!

Εξαντλημένος και βυθισμένος στη δυστυχία που τού είχαν προκαλέσει όλες αυτές οι ατελέσφορες διαπραγματεύσεις, σκέφτηκε τότε να προτείνει το Υπουργείο Πολιτισμού στη Χρονοστοιβάδα. Όμως κι εκείνη αρνήθηκε, αποκαλώντας τον μάλιστα "Μαυρογιαλούρο" και "Θανασάκη"! Συνεχίζοντας, με όση επιμονή του είχε απομείνει, ο Πρωθυπουργός πρότεινε το Υπουργείο αυτό στη Valisia. Δυστυχώς και αυτή αρνήθηκε, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ενόσο μιλούσαν, εκείνη προσπαθούσε να του πουλήσει το Εgoϊste της Chanel ! (αυτό πλήγωσε τον Γιώργο, γιατί το θεώρησε ως προσβλητικό υπονοούμενο).

Κατόπιν, σειρά είχε το Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού, το οποίο κατά γενικήν ομολογία ανήκε δικαιωματικά στον VaD. Όμως, την ώρα που ο Παπανδρέου τού τηλεφωνούσε, στο Σουδάν είχε ισχυρή αμμοθύελα και έτσι ... "η τηλεφωνική σύνδεση δεν ήταν εφικτή".

Παρόμοιο πρόβλημα επικοινωνίας αντιμετώπισε ο Πρωθυπουργός και στην προσπάθειά του να μιλήσει με τον Eryx-t, στον οποίο ήθελε να δώσει το Υπουργείο Τύπου: του τηλεφώνησε αλλά "βούιζε", καθώς την ώρα εκείνη ο Eryx-t μιλούσε συνεχώς με κάποιον φίλο του (με ποιον μιλούσες βρε Eryx-t την ώρα που κορυφώνονταν οι διαβουλεύσεις για τα μέλη της νέας κυβέρνησης, ε?)

Έτσι, αντί Υπουργού Τύπου, ο Γιώργος Παπανδρέου σκέφτηκε ένα πιο ευέλικτο σχήμα που θα είχε έναν Κυβερνητικό Εκπρόσωπο με αυξημένες εξουσίες. Ή για την ακρίβεια μία εκπρόσωπο, την πασίγνωστη Wilma. Όμως, εκείνη αρνήθηκε, καθώς έχει άλλα σχέδια: ως γνωστόν η Wilma θέλει να γίνει ευρωβουλευτίνα και δεν συμβιβάζεται με ότι κι ό,τι εδώ στην Ελλάδα. «Ευρωβουλή θέλω» του είπε «κι άμα σ' αρέσει»!

Για το Υπουργείο Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (μη γελάτε, υπάρχει όντως τέτοιο Υπουργείο στη νέα κυβέρνηση), ο Πρωθυπουργός σκέφτηκε την Βιολίστρια στη στέγη. Πρώτον διότι κατοικεί στην επαρχία και δεύτερον διότι του άρεσε το όνομα του μπλογκ της. Όμως και αυτή η προσπάθεια είχε άσχημη κατάληξη, καθώς η Βιολίστρια τον αποπήρε, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ωραίο όνομα διάλεξες για αυτό το Υπουργείο. Να το χαίρεσαι. Χάρισμά σου!». Ως έσχατη λύση, τότε τής πρότεινε να συμπεριλάβει στο Υπουργείο αυτό και τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που τόσο πολύ θα την ενδιέφεραν, αλλά αυτή τίποτα. Ανένδοτη!

Το ίδιο αυτό υπουργείο το πρότεινε και στον Theo gr τον κηπουρό. Κι αυτός αρνήθηκε. Όμως επειδή αρνήθηκε τραγουδιστά, τον πείραξε λιγότερο!

Πραγματικό ράκος ο Παπανδρέου, τηλεφώνησε στον Κάστρο. Όχι στον Φιντέλ, στον gskastro, για να του προτείνει να αναλάβει τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας. Αλλά όσες προσπάθειες επικοινωνίας κι αν έκανε, το κινητό του gskastro ήταν χαλασμένο και δεν ακουγόταν τίποτα.

Για τη Χουλκ, ο Πρωθυπουργός είχε σκεφτεί να δημιουργήσει ένα Υπουργείο Οικονομικών και Δημοσίας Τάξεως (οικονομικών, λόγω επαγγέλματος και δημοσίας τάξεως ως υπερηρωίδα). Αλλά μόλις η Χουλκ άκουσε την πρόταση, αρνήθηκε γελώντας και του είπε ότι θα γράψει την εμπειρία της αυτή, στο μπλογκ με τα ανέκδοτα που διατηρεί.

Τέλος, επικοινώνησε και με την elf για να της προσφέρει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Οργισμένη η elf του έβαλε τις φωνές, μη συνειδητοποιώντας ότι η πρόταση αυτή ήταν ρουσφέτι που όφειλε στη Wilma: «Τι σκατοϋπουργείο είναι αυτό που μου δίνεις ? Τρελάθηκες εντελώς ?». Ο Γιώργος Παπανδρέου, που περιττό να το πούμε, ήταν ένα βήμα πριν τα βαριά αντικαταθληπτικά, της απάντησε: «Σκέφτηκα να σε βάλω στον ΟΠΑΠ, αλλά είσαι σκράπα στα στοιχήματα. Αυτό το Υπουργείο που σου δίνω είναι το τελευταίο από τα 25 της νέας μου κυβέρνησης»!
«Πάρε κι άλλα πέντε να μην στα χρωστάω» απάντησε η elf αποτελειώνοντάς τον.

Αυτή είναι η ιστορία μιας μακράς σειράς από αρνήσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας κυβέρνησης από την οποία λείπουν οι μπλόγκερς (κι οι Οικολόγοι) και τη νευρική κρίση ενός Πρωθυπουργού, που συνειδητοποιεί τις δυσκολίες που συνεπάγεται η επιλογή νέων και άφθαρτων στελεχών.

Αφιερωμένη σε όλους εσάς

και σε όσους ξέχασα,

Φιλικά,

Ιρλανδός

Game over - Start new game ?

- Κώστα, έχεις να μου πεις κανένα tip τώρα που ξεκινάω ?

- Ναι, στο Metal Gear Solid στην πέμπτη πίστα, να προσέξεις την επίθεση των foxhounds ...

Όχι πάλι Πετραλιά

Γιατί δεν εξελέγη η Φάνη Πάλλη-Πετραλιά ?
Μην ψάχνετε για πολιτικούς λόγους.

Είναι φανερό.

Νόμιζαν ότι επρόκειτο για άλλη.

Κανείς δεν τη γνώρισε, έτσι όπως εμφανίζεται στα φυλλάδιά της!

"Παραβάν σαράι"

"Τι περιμένουνε στην αγορά συναθροισμένοι;

....................

Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;

.....................

Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,

και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη ... "

Το μοντέλο απ’ την Περσία ...

Λίγες ώρες μας χωρίζουν πλέον από τις εκλογές.
Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι πρόκειται για εκλογές.
Εξηγούμαι:
Τα κόμματα καλούν συνεχώς τους ψηφοφόρους να αποφασίσουν για το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, για το μοντέλο της οικονομίας, για το μοντέλο διακυβέρνησης ...

Και για όσους αμφιβάλουν ακόμα, ιδού το χθεσινό πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας.

«Χμ, νέο μοντέλο» σκέφτηκα και γεμάτος περιέργεια είπα της γυναίκας μου να την αγοράσει πριν εξαντληθεί (η γυναίκα μου, όχι η εφημερίδα).

Είναι ξεκάθαρο φίλες και φίλοι: Αυτές δεν είναι εκλογές.

Είναι καλλιστεία!

Τα κόμματα και οι υποψήφιοι βγάζουν έξω τα μοντέλα τους για να αποφασίσουμε ποιανού είναι καλύτερο ...

Η φωτογραφία είναι από τα καλλιστεία Πελοποννήσου - η έκφραση του προσώπου του τυπά στη μέση είναι «όλα τα λεφτά»

Εδώ βλέπετε τους δύο κόμματους εξουσίας

Εδώ η Μις Πόρτο Ράφτη (δεύτερη από αριστερά), κάτι παραπάνω φαίνεται να ξέρει και λυγίζει τσαχπίνικα το πόδι

Θυμηθείτε επίσης ότι μόλις πριν από λίγες μέρες, ο Θόδωρος Πάγκαλος και η Ντόρα Μπακογιάννη (γνωστή στα θύματα των τηλεφωνικών μηνυμάτων της και ως Dorabak) αντιπαρέβαλλαν τα εκλογικά μοντέλα της Γαλλίας και της Γερμανίας και επιχειρηματολογούσαν ως προς τα υπέρ και τα κατά του σταυρού προτίμησης.

Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι ούτε στο γερμανικό ούτε στο γαλλικό μοντέλο.
Θα προτιμούσα κάποια υβριδικά μοντέλα όπως

π.χ. το γερμανο-βραζιλιάνικο

Gisele Bundchen

ή το σλοβακο-γαλλικό

Adriana Sklenarikova Karembeu
ομοίως και στην επόμενη εικόνα ...

Για όσους κοιτούν σε λάθος σημείο της φωτογραφίας, όχι δεν είναι στραβός ο γιαλός! Απλώς, στραβά αρμενίζουμε ...

Υπάρχει βεβαίως και το διαβόητο πλέον περσικό μοντέλο (καμία σχέση με περσικό χαλί - μάλλον σε ... περσικό χάλι φέρνει) το οποίο έχει λανσάρει ο γνωστός "μόδιστρος" Αχμεντινετζάντ. Σύμφωνα λοιπόν με αυτό το εκλογικό μοντέλο, στις εκλογές κερδίζει πάντα ο ακαταλληλότερος (μα πολύ ακαταλληλότερος σάς λέω - ούτε με γονική συναίνεση δεν βλέπεται) ανεξαρτήτως του αριθμού των ψήφων. Και στη συνέχεια, στην κυβέρνηση που σχηματίζεται, ο υπουργός Αμύνης καταζητείται από την Ιντερπόλ για κάτι υποθεσούλες του στην Αργεντινή (κάτι βομβίτσες, κάτι οικονομικά εγκληματάκια, ψιλοπράγματα δηλαδή)!

Στην Ελλάδα βεβαίως, δεν κινδυνεύουμε από τέτοια μοντέλα. Εδώ τα μοντέλα μας συμμετέχουν ανοιχτά στα ψηφοδέλτια (μαζί με τους πρώην αθλητές, τους ηθοποιούς, τους τραγουδιστές και τις γυναίκες τους). Εδώ, η υποψηφιότητα της Μαρίνας Τσιντικίδου μπορεί να κρίνει μία έδρα (της Πιερίας, όχι της Τσιντικίδου). Εμπρός λοιπόν για το διαγωνισμό του Greece's next top model.

Όμως προσοχή, διότι ενίοτε τα ντόπια μοντέλα έχουν και μπλεξίματα με το νόμο. Όπως το μοντέλο-"τηλεπερσόνα" (μη γελάτε έτσι το ανέφεραν στις ειδήσεις) που έγινε γνωστό και ως "Σοφία η ξαπλωτή", η οποία πιάστηκε επ' αυτοφόρω να εκδίδεται στο Λουτράκι, στα παράλια της Κορινθίας δηλαδή...

Καθώς πλησιάζουν μεσάνυχτα, μαθαίνω και τα πρώτα αποτελέσματα των σημερινών Ιρλανδικών εκλογών (δημοψηφίσματος, για να είμαστε ακριβείς), για τη συνθήκη της Λισαβόνας, όπου το «Ναι» φαίνεται να κερδίζει καθαρά.

Σας καληνυχτώ με κάποιες χιουμοριστικές αφίσες, που σατιρίζουν εκείνους που επέμεναν στο όχι. Αφιερομένες στους νέους φίλους αυτού του μπλογκ, στους irelandfans.

Νυστάζω ergo υπάρχω

Το παράπονο ενός ξενυχτησμένου.
Νυστάζω = υπάρχω
σε στίχους του Ιρλανδού

(πού ' σαι Καζαντζίδη να τραγουδήσεις τον καημό μου ... )

Νυστάζωωω
Κι όσο δουλεύω θα νυστάζω,
Στάλα στάλα θε να στάζω,
Λες και κάνω στα Ιμαλάϊα
το βαστάζο.

Θέεελω
Επιτέλους μια σιέστα
Έχω δώσει τα ρέστα
Και αν σύ τώρα γελάς
Όταν θα ξενυχτάς
θα ζηλεύεις γιατίιιι
θα κοιμάμαι εγώ!

Καλή μου ξεκούραση ...