Οκτωβριανή απόδραση

Κάθε χρόνο, στο τέλος του Οκτωβρίου, συνδυάζω την αργία της 28ης με μια-δυο μερούλες άδεια και πηγαίνω να απολαύσω την φθινοπωρινή ελληνική φύση. Αυτή είναι η ετήσια οκτωβριανή μου απόδραση. Μια τετραήμερη ή πενθήμερη εκδρομή που, εφόσον οι καιρικές, επαγγελματικές και οικογενειακές συνθήκες το επιτρέπουν, πραγματοποιείται συνήθως σε κάποια ορεινή περιοχή της Ελλάδας. Αξέχαστες θα μου μείνουν οι αναμνήσεις από τις παλαιότερες οκτωβριανές μου αποδράσεις στα Ζαγόρια, στο Πήλιο, στον Όλυμπο και -ιδιαιτέρως- στα Πιέρια.

Φέτος, πήγα στον Ερύμανθο, καθώς και στις γειτονικές ορεινές περιοχές της Λαμπείας και της Φολόης.

Πανέμορφα δάση,

με βελανιδιές που δεν είχαν ακόμα ρίξει τα φύλλα τους

και με χαλκόχρωμες φτέρες να καλύπτουν το έδαφος.

Κορμοί γεμάτοι βρύα.

Εντυπωσιακά μανιτάρια.

Κουμαριές με κατακόκκινα κούμαρα.

'Ενας απρόσκλητος αλλά ευπρόσδεκτος νυχτερινός επισκέπτης.


Ρυάκια, με τις όχθες τους στρωμένες με πεσμένα φύλλα.

Και ο δρόμος της επιστροφής, περνούσε μέσα από αρχέγονα δρυοδάση...

Ένα χωράφι, με "χρυσωμένες" καρυδιές

"Κράτησα τη ζωή μου
ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα

κατά το πλάγιασμα της βροχής "

Άντε και του χρόνου !