Σάββατο 14 Ιουλίου 2007

Όλα είναι σκάκι

Νομίζω ήταν ο εξαίρετος ηθοποιός Θανάσης Βέγγος που είχε πει σε κάποια παλιά ελληνική ταινία: «όλα είναι ατμός».
Ε λοιπόν επιτρέψτε μου τη δική μου εκδοχή:«όλα είναι σκάκι»! (το ξέρω πως δεν είναι, αλλά δικό μου είναι το ιστολόγιο, ό,τι θέλω θα γράφω). Άλλωστε το σκάκι είναι μία αναμέτρηση, το ίδιο και η καθημερινότητά μας. Αναμέτρηση με το χρόνο, με τους προσωπικούς μας στόχους κλπ.

Τις τελευταίες μέρες παίζω μία άλλου τύπου παρτίδα, διαφορετική απο αυτές που μ’ αρέσουν. Μία παρτίδα χωρίς σκακιέρα. Μία παρτίδα με ένα αντίπαλο που δεν τον επέλεξα.

Αυτή η «παρτίδα» ξεκίνησε χαλαρά, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Εγώ έπαιζα για το άθλημα, όχι για να κερδίσω τον αντίπαλλό μου. Το έβλεπα σαν μια φιλική παρτίδα. Όμως αποδείχθηκε ότι ο αντίπαλός μου έπαιζε για να με διαλύσει, για να με εξαφανίσει.

Ξαφνικά λοιπόν - εντελώς ξαφνικά - δέχθηκα μία σφοδρότατη επίθεση, μελετημένη και με στόχο την απόλυτη (επαγγελματική) εξόντωσή μου.

Η επίθεσή του ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα και κλιμακώθηκε σήμερα. Σήμερα μεταβλήθηκε σε μάχη «μέχρι τελικής πτώσεως».

Ας πούμε ότι αυτός ξεκίνησε την επίθεση, στο μέσον της «παρτίδας», με την κάλυψη της «Ντάμας» και των δύο «Πύργων» του. Απρόκλητη, ανελέητη και ολομέτωπη επίθεση. Όμως άφησε ακάλυπτο το «Βασιλιά» του παίρνοντας ένα μεγάλο ρίσκο. Δεν είχε φροντίσει να κάνει «ροκέ», ούτε να καλύψει την άμυνά του. Αντίθετα, θυσίασε πολλούς «πεσσούς» χωρίς κέρδος υλικού. Εγώ, χωρίς να έχω επιδιώξει ή προκαλέσει αυτή τη σφοδρή αντιπαράθεση, βρέθηκα να αμύνομαι για να επιβιώσω. Ευτυχώς, δεν με εγκατέληψαν οι «Αξιωματικοί» μου, και μάλλον με καλύπτει και η «Βασίλισσά» μου. Έτσι ο αντίπαλός μου απειλείται και η δυναμική του παιχνιδιού έχει αλλάξει. Ο επιτιθέμενος κινδυνεύει τουλάχιστον όσο κι εγώ. Σύντομα θα δεχθεί και το πρώτο «σαχ». Και αν μάλιστα κατόπιν χάσει τον «Πύργο» του, μάλλον θα χάσει και την «παρτίδα». Τον βλέπω να καταλήξει να ελπίζει σε ένα «Πατ».

Θα κρατώ ενήμερο το ιστολόγιο για την εξέλιξη της «παρτίδας» αυτής.
Θα «γράψω τις κινήσεις» για να τις πω μια μέρα στο γιο μου, εφόσον τελικώς όλα μου πάνε καλά.

Γι’ αυτό λοιπόν το συμπέρασμά μου είναι ότι -τουλάχιστον σε μία αντιπαράθεση- τα πάντα είναι σκάκι !!!

8 σχόλια:

rosie είπε...

χμμ..κι οποιος δεν ξερει σκακι ή και να ξερει , ξερει απλα να κουναει σωστα τα πιονια? αν στερειται στρατηγικης και δεν εχει την ικανοτητα να ψυχολογει τον αντιπαλο του και να ειναι μπροστα ισαμε δεκα κινησεις?


ΥΓ. Ηδη νοιωθω ηττημενη :(

irlandos είπε...

Μα ακρίβώς αυτό εννοούσα rosie. Τα πάντα σε μια αναμέτρηση κρίνονται στο επίπεδο της στρατηγικής του καθενός.

Γι’ αυτό και το σκάκι,ως κατ’ εξοχήν παιχνίδι στρατηγικής, μου ταίριαζε για το απόφθεγμα «όλα είναι σκάκι».

Παρακαλώ μη νιώθετε ηττημένη. Άν μαθαίνουμε από τις ήττες μας, τότε γινόμαστε καλύτεροι «παίκτες». Επιπλέον, όσο περισσότερο παίζουμε, τόσο καλύτερα μαθαίνουμε τους κανόνες - σε οποιοδήποτε παιχνίδι.

Εύχομαι με το καλό να ξεκινήσετε το ιστολόγιό σας - θα το παρακολουθήσω.

Τελικώς, όπως διαπίστωσα από το σχόλιό σας στο προηγούμενο post, ο doncat έχει δημιουργήσει - εκτός από σχολή - και έναν κύκλο (διαρκώς διευρυνώμενο) επικοινωνίας.

rosie είπε...

Εχετε δικιο..και αν φανταστειτε, πως πριν απο ενα μονο μηνα, δεν ειχα ιδεα για τις δυνατοτητες που μου δινει το διαβασμα των μπλογκς , οπου αν σε τραβηξει και μεινεις, αργα η γρηγορα θα θελησεις να ανταλλαξεις αποψεις με καποιους που σου ταιριαζουν στον τροπο που σκεφτονται και διαχειριζονται το λογο. (εσεις με ελκυσατε εκει που γραψατε για το μονοτονικο και τον Παπαδιαμαντη)..παρολο που γραφω χωρις τονους, μονο στο ιντερνετ το κανω αυτο..στη δουλεια μου και στα χειρογραφα μου βαζω...

Ειναι αφανταστα γοητευτικη αυτη η επικοινωνια απο το πουθενα..

ΥΓ.. μαλλον θα περιμενετε πολυ να δειτε δικο μου ιστολογιο.. Δεν θεωρω πως εχω να πω κατι σπουδαιο, κατι που δεν εχει ειπωθει, το μονο που ξερω καλα να κανω ειναι να βγαζω τα εσωψυχα μου..αλλα αυτα ποιον να ενδιαφερουν?

irlandos είπε...

Πιστεύω ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, τα «εσώψυχά» μας αποτελούν ότι καλύτερο έχουμε. Ενίοτε αποτελούν και το μόνο πράγμα που έχουμε το οποίο δεν θα μπορέσει κανείς να μας αφαιρέσει.

Στη δικιά μου περίπτωση, πιστεύω ότι τα «εσώψυχά» μου ίσως κάποτε να ενδιαφέρουν και το παιδί μου, όταν θα μπορέσει πραγματικά να βιώσει τη δικιά μου ηλικία. Είναι το generation gap που αναφέρατε σε άλλο σχολιό σας. Ίσως, όταν ο γιος μου φθάσει στην ηλικία μου εγώ να έχω πεθάνει ή, ακόμα χειρότερα, να έχω ...ξεκουτιάνει).

Οπότε τα ιστολόγια - όπως και τα παλιά καλά ημερολόγια - κάνουν μία κατάθεση. Κατάθεση στο χρόνο και κατάθεση απευθυνόμενη σε εκείνους που θα τα διαβάσουν.

Θα σας πρότεινα να τολμήσετε το ξεκίνημα. Μετά όλα θα αρχίσουν να φαίνονται πολύ πιο εύκολα. Καλή επιτυχία.

Υ.Γ. : Κι εμένα μου άρεσε η διαφήμιση «Στη μάνα σου τόπες;»

rosie είπε...

Μου θυμισατε τις "γεφυρες του Μαντισον"..οπου αφου εχει πεθανει η πρωταγωνιστρια, τα παιδια της μαθαινουν ποια ακριβως ηταν η μαμα τους μεσα απο τα τετραδια που αφησε πισω της ..ετσι ανακαλυψαν πως εκτος απο καλη δεδομενη μαμα που προσφερε, ηταν και γυναικα που ερωτευτηκε και στο τσακ δεν τα παρατησε ολα για να φυγει απο το σπιτι της..

ΥΓ. αυτο που με "ενοχλει" στο διαδικτυο ειναι που θα τα δουν κι οσοι δεν εχω επιλεξει να τα δουν, δεν φοβαμαι την εκθεση, ειμαι συνηθισμενη εξαλλου απο τη δουλεια μου, ομως εκεινη η εκθεση ειναι σχετικα ελεγχομενη κι ετσι περιοριζει και τους κινδυνους..:)

ΥΓ. Ισως μεσα απο αυτες τις "καταθεσεις" τα παιδια μας μας δουν οπως ακριβως ειμαστε..Οχι παντοδυναμοι αλλα βαθεια ανθρωπινοι με οσα αυτο συνεπαγεται..

irlandos είπε...

Παρ’ όλο το ρίσκο που συνεπάγεται το να εκτίθεται κανείς σε ένα ιστολόγιο, σίγουρα μπορεί να λειτουργήσει και «λυτρωτικά». Το λέω αυτό κρίνοντας από την πρόσφατη εμπειρία μου με το χώρο και επανεξετάζοντας τώρα από άλλη σκοπιά τους αρχικούς μου δισταγμούς. Είμαι κι εγώ όπως θα έχετε δει πολύ καινούργιος στα ιστολόγια...

Είπαμε όσο περισσότρο παίζει κανείς σε ένα παιχνίδι, τόσο καλύτερα μαθαίνει τους κανόνες.

Πάντως ότι κι αν αποφασίσετε, καλή επιτυχία.

rosie είπε...

I did it ! Yes I dit it που ελεγε και η Ελαιζα Ντουλιτλ στην Ωραια μου Κυρια... Σε σας το χρωσταω αυτο..Προεκυψε απο τη πρωινη κουβεντα μας..Δεν ηταν καθολου δυσκολο, ουτε ηθελε ιδιαιτερες γνωσεις..μονο να κανεις τα βηματα..


Ενα μεγαλο ευχαριστω λοιπον :)Θα σας το χρωσταω ...

irlandos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.