Ειν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια
έρχονται και μας βρίσκουνε
τις νύχτες
όταν βρέχει
με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας
μεσ’ στα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά
και τα κοσμούνε
σα δάκρυα
σαν ακρογιάλια φωτεινά
σα ρόδια
έρχονται και μας βρίσκουνε
τις νύχτες
όταν βρέχει
με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας
μεσ’ στα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά
και τα κοσμούνε
σα δάκρυα
σαν ακρογιάλια φωτεινά
σα ρόδια
Eίν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε δάση
το κάθε δέντρο τους είν’ κι’ ένα μήνυμα τού πάθους
σαν μέσ’ σ’ αυτά τα δάση
μάς πλανέψουνε
τα βήματά μας
και χαθούμε
τότες είν’
ακριβώς
που βρίσκουμε τον εαυτό μας
και ζούμε
το κάθε δέντρο τους είν’ κι’ ένα μήνυμα τού πάθους
σαν μέσ’ σ’ αυτά τα δάση
μάς πλανέψουνε
τα βήματά μας
και χαθούμε
τότες είν’
ακριβώς
που βρίσκουμε τον εαυτό μας
και ζούμε
(Νίκος Εγγονόπουλος «Ύμνος δοξαστικός για τις
γυναίκες π' αγαπούμε»)
17 σχόλια:
Έφτασε κιόλας ο καιρός τους;
Ξέχασα μου φαίνεται...
Καλημέρα πό ΝΖ, Ιρλανδέ...
Καλημέρα κι από μας εδώ στην Ελλάδα (όχι ακόμα βροχερή, αλλά στο παραπέντε, λέμε) αγαπητή Artanis.
Σε σας εκεί θα ταίριαζε ίσως καλύτερα το "... Σαν τα χιόνια".
Να' στε πάντε καλά,
Φιλικά,
Ιρλανδός
Πολύ ρομαντικός ο συνειρμός, που κάνεις με τα ρόδια.
Eμένα πάλι μου φέρνει μονίμως στο μυαλό το αινιγματάκι:Χίλιοι μύριοι καλογέροι σ’ ένα ράσο τυλιγμένοι ;)
Καλό ΣΚ.
Χουλκ
Monks are OK dear Χουλκ, but "they don't do it for me" as they say. Προτιμώ τον Εγγονόπουλο και τον ύμνο του στις γυναίκες ...
Τα ρόδια ήταν πάντα συνδεδεμένα με τις γυναίκες, καθώς και με τη γονιμότητα και την καλοτυχία.
Πολλά φιλιά Χουλκ,
κι οι ευχές όλων μας μαζί σου,
Φιλικά,
Ιρλανδός
Τα ροδια ειναι αντιοξειδωτικά Ιρλανδε.
Καλημέρα αγαπημένε ιρλανδέ! τι ωραία που φθινοπώριασε! τα ρόδια ήταν ανέκαθεν το φρούτο που μου έφερνε το μήνυμα ότι μπήκε το φθινόπωρο! τα ρόδια είναι από το κτήμα?
Χαίρομαι που ασπάζεσαι τα λόγια και τον ύμνο του Εγγονόπουλου για τη γυναίκα.So,
Ρόδι- γυναίκα
Καλοτυχία-ρόδι
Γυναίκα -καλοτυχία,ναι?
Καλημέρα καλη εβδομάδα
Κι ο Εμπειρίκος είχε σε μεγάλη εκτίμηση τις γυναίκες.Για διαβάστε την Οκτάνα.
Καλημέρα από την ροδοστάλαχτη!:)
Σας ευχαριστούμε θερμά εμείς οι γυναίκες της μπλογκόσφαιρας
Εμένα τώρα που μου ήρθε λιγούρα για ρόδι... που θα το βρω καλέ μου άνθρωπε;;;;
(τι πράμα κι αυτή η εγκυμοσύνη... σε κάνει πολύ πεζό άνθρωπο!)
aaaaaaaa ενα απο τα αγαπημενα μου φρουτα !! και ειναι και απο τον κηπο μου παρακαλω που εχω στο εξοχικο !!!ετσι
σημ.ολο αυτο για να δειξω οτι εχω προικα αχχαχ
Διαφανο το βαθυ ροζ του, ίσα να μοιαζει κοκκινο, ίσα να αχνοφαινεται το στυφό κουκουτσακι που καταπινεις ...ελπιζοντας
@ Germanos
Καλώς ήρθες.
Έχεις και μια πρωτιά:
Είσαι ο πρώτος - και μάλλον ο μόνος άντρας - που σχολιάζει σ' αυτό το post, πράγμα λογικό αν σκεφτείς ότι ήταν σαφώς αφιερωμένο στις γυναίκες.
Αντιοξειδωτικά τα ρόδια, ναι.
Για τις γυναίκες, δεν ξέρω.
"Οξειδώθηκα μες τη νοτιά των ανθρώπων", όπως θα έλεγε κι ένας άλλος ποιητής.
@ Wilma
Φθινοπωρινά τα ρόδια, φθινοπωρινό το θέμα και φθινοπωρινή η διάθεση.
Τα ρόδια δεν είναι απ' το κτήμα μου. Θα μπορούσαν όμως να είναι, σε λίγα χρόνια ίσως!
@ katrine
Ρόδι - γυναίκα
Καλοτυχία - ρόδι
Γυναίκα - καλοτυχία
Ενδιαφέρουσα συνεπαγωγή.
Πάντως, ένας άντρας δεν μπορεί να είναι καλότυχος χωρίς γυναίκα(ες) στη ζωή του. Άσε που η ζωή του θα ήταν εντελώς άδεια. Μα εντελώς λέμε.
@ Valisia
Ναι. Δεν είναι τυχαίο το ότι μοιάζουν: και οι δύο ήταν ποιητές του υπερρεαλισμού. Ο ένας ποιητής-ζωγράφος και ο άλλος ποιητή-ψυχαναλυτής (και φωτογράφος).
Και οι δυο αγάπησαν τις γυναίκες και εμπνεύστηκαν απ' αυτές. Τα έργα τους, είναι γεμάτα από γυναίκες (και διάφορα άλλα πράγματα βεβαίως - βεβαίως ...)
@ So_far
Η ευχαρίστηση είναι και δική μου, αγαπητή Σοφαρίνα :))
@ manetarius
Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο πράγμα να βρεις ρόδι μες το φθινόπωρο. Αντιθέτως, αν ζητούσες ας πούμε για κεράσια, τότε θα είχες πρόβλημα ...
@ Skouliki
Γεια σου "προικισμένο" μου Σκουλίκι !!
@ Katerina
Ααα, μα εσύ το έθεσες το θέμα σε μια πραγματικά γοητευτική διάσταση:
στυφό κουκούτσι κι ελπίδα.
Φιλικά,
Ιρλανδός
Τι γενναιόδωρος που είναι, όμως! Πολύ ωραία ιδέα, ιρλανδέ μου!
Στο πνευμα της καλλιτεχνικης εμπνευσης παραθετω το ποιημα η τρελλη ροδια
Η τρελή ροδιά
Οδυσσέα Ελύτη
Σ' αυτές τις κάτασπρες αυλές όπου φυσά ο νοτιάς
σφυρίζοντας σε θολωτές καμάρες, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
που σκιρτάει στο φως σκορπίζοντας το καρποφόρο γέλιο της
με ανέμου πείσματα και ψιθυρίσματα, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
που σπαρταράει με φυλλωσιές νιογέννητες τον όρθρο
ανοίγοντας όλα τα χρώματα ψηλά με ρίγος θριάμβου;
Oταν στους κάμπους που ξυπνούν τα ολόγυμνα κορίτσια
θερίζουνε με τα ξανθά τους χέρια τα τριφύλλια
γυρίζοντας τα πέρατα των ύπνων τους, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
που βάζει ανύποπτη μες τα χλωρά πανέρια τους τα φώτα
που ξεχειλίζει από κελαηδισμούς τα ονοματά τους - πέστε μου
είναι η τρελή ροδιά που μάχεται τη συνεφιά του κόσμου;
Στη μέρα που απ' τη ζήλεια της στολίζεται μ' εφτά λογιώ φτερά
ζώνοντας τον αιώνιο ήλιο με χιλιάδες πρίσματα
εκτυφλωτικά, πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά
που αρπάει μια χαίτη μ' εκατό βιτσιές στο τρέξιμο της
ποτέ θλιμένη και ποτέ γκρινιάρα - πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά
που ξεφωνίζει την καινούργια ελπίδα που ανατέλλει;
Πέστε μου είναι η τρελή ροδιά που χαιρετάει τα μάκρη
τινάζοντας ένα μαντήλι φύλλα από δροσερή φωτιά,
μια θάλασσα ετοιμόγεννη με χίλια δυο καράβια,
με κύματα που χίλιες δυο φορές κινάν και πάνε
σ' αμύριστες ακρογιαλιές - πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά
που τρίζει τάρμενα ψηλά στο διάφανο αιθέρα;
Πανύψηλα με το γλαυκό τσαμπί που ανάβει κι' εορτάζει
αγέρωχο, γεμάτο κίνδυνο, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
που σπάει με φως καταμεσίς του κόσμου τις κακοκαιριές του δαίμονα
που πέρα ως πέρα την κροκάτη απλώνει τραχηλιά της μέρας
την πολυκεντημένη από σπαρτά τραγούδια - πέστε μου είναι η τρελή ροδιά
που βιαστικά ξεθηλυκώνει τα μεταξωτά της μέρας;
Σε μεσοφούστανα πρωταπριλιάς και σε τζιτζίκια δεκαπενταυγούστου,
πέστε μου, αυτή που παίζει, αυτή που οργίζεται, αυτή που ξελογιάζει,
τινάζοντας απ' τη φοβέρα τα κακά μαύρα σκοτάδια της,
ξεχύνοντας στους κόρφους του ήλιου τα μεθυστικά πουλιά,
πέστε μου, αυτή που ανοίγει τα φτερά στο στήθος των πραγμάτων,
στο στήθος των βαθιών ονείρων μας, είναι η τρελή ροδιά;
Καλησπέρα elf. Επέστρεψες, βλέπω. Ελπίζω να πέρασες καλά.
Όσο να' ναι, κάτι θα ήξερε ο Εγγονόπουλος, για να εκθιάζει έτσι τις γυναίκες τις ζωής του.
Για να 'ρθω κι από κει για να δω τι γίνεται με τη "δημοσκόπησή" σου ...
Καλησπέρα ή μάλλον καλημέρα και σε σένα αγαπητή Δέσποινα.
Ευχαριστούμε που μας θύμισες την τρελ(λ)ή ροδιά του Ελύτη.
Καλά κάνω εγώ που σε αποκαλώ "πολυτάλαντο Δεσποινάριον"
Καλό Σαββατοκύριακο εκεί στην DC
(κάνει κρύο εκειπέρα ή ακόμα ?)
Φιλικά,
Ιρλανδός
Δημοσίευση σχολίου