Καλοκαιρινοί πόθοι ...

Η καρδιά είναι ένας μυς. Είναι μια ισχυρή μυϊκή αντλία που δέχεται το αίμα πού προέρχεται από τις φλέβες και το ωθεί προς τις αρτηρίες. Η μέση καρδιακή συχνότητα, σε κατάσταση ηρεμίας, είναι περίπου 70 σφύξεις ανά λεπτό (εμένα αυτή τη στιγμή που γράφω, για να δούμε … παίρνω το σφυγμό μου, περιμένετε λίγο … εντάξει τόσο είναι, για την ακρίβεια 68.).

Για να κάνουμε τώρα τους πολλαπλασιασμούς, 70 x 60 x 24 =100.800 φορές την ημέρα, άρα περίπου 36.8 εκατομμύρια φορές το χρόνο. Δηλαδή σε έναν άνθρωπο 75 ετών, η καρδιά του έχει χτυπήσει περίπου 2,8 δισεκατομμύρια φορές συνολικά.

Αυτά ισχύουν σε κατάσταση ηρεμίας. Διότι, όπως όλοι γνωρίζουμε, κάποιες φορές, η καρδιά μας χτυπά πιο γρήγορα: η άθληση, ο θυμός, ο φόβος, το άγχος, ο ερωτικός πόθος, κάνουν την καρδιά μας να χτυπάει γρηγορότερα.

The heart, by Andy Warhol

Γι’ αυτές τις φορές θέλω να μου γράψετε στα σχόλιά σας (για τον ερωτικό πόθο, όχι για τα προηγούμενα, να’ μαστε ξηγημένοι).

Για τον πόθο, ως εμπειρία, ως ανάμνηση, ως πηγή δικής σας έμπνευσης.
Για τις φορές που η καρδιά σας χτυπούσε γρηγορότερα, από τον πόθο, που ως γνωστόν, θεωρείται και ως ένα απ’ τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα.

Όσοι γράψετε για τον Πόθο, το αναρριχόμενο φυτό, θα είστε εκτός θέματος.
Το ίδιο ισχύει και για όσους γράψουν π.χ. για τον Πόθο, ως τον έναν από τους τρεις σωματοφύλακες (όχι μόνο θα είστε εκτός θέματος, αλλά είστε και αστοιχείωτοι: εκείνος λεγόταν Πόρθος).

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Πόθος ήταν γιος της Αφροδίτης και του Έρωτα ή σύμφωνα με μία άλλη παράδοση, γιος της Ίριδας και του Ζέφυρου (η πρώτη εκδοχή του μύθου μ' αρέσει περισσότερο).

"Το βιβλίο του Πόθου" του Λ. Κοέν.

Και η καλοκαιρινή συνταγή των επόμενων ημερών

επιβάλλει θάλασσα και πόθο.

Η καρδιά μας είναι ένα κύμα που δεν σπάει στην ακρογιαλιά.
Ποιος μαντεύει τη θάλασσα, απ' όπου βγαίνει η καρδιά μας ;
Αλλά είναι η καρδιά μας ένα κύμα μυστικό, χωρίς αφρό.
Βουβά πιάνει μια στεριά.
Και αθόρυβα σκαλίζει το ανάγλυφο ενός πόθου, που δεν ξέρει απογοήτευση και αγνοεί την ησυχία.
Η καρδιά μας / Ποίημα του Γιώργου Σαραντάρη

Με το Γιώργο Σαραντάρη, εκτός του ότι είναι ένας αγαπημένος μου ποιητής, μας "συνδέει" πλέον και το ότι, εδώ και λίγα χρόνια, είμαστε κι οι δυό ... σαραντάρηδες, αν και εκείνος δεν πρόλαβε να σαρανταρίσει καθώς πέθανε το 1941, σε ηλικία μόλις 34 ετών.