Ομπάμα έχεις γράμμα ...

Για τον Ομπάμα έχουν γραφτεί πάρα πολλά. Είναι βλέπετε μεγάλες οι προσδοκίες . Είχαν ήδη γραφτεί πάρα πολλά και πριν από τις εκλογές. Μετά τη νίκη του, γράφτηκαν κι άλλα. Κείμενα αισιόδοξα, απαισιόδοξα, σοβαρά, χιουμοριστικά ...

Μεταξύ των πολύ πετυχημένων χιουμοριστικών κειμένων, είναι και αυτό που που ακολουθεί και που πολύ θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ. Μακάρι να μπορούσα να το είχα γράψει με τον ίδιο τρόπο, επικεντρώνοντας στα ίδια ζητήματα και με το ίδιο έξυπνο χιούμορ!!

Είναι ένα κείμενο της Έλενας Ακρίτα, την οποία και ευχαριστώ που μου επέτρεψε να το αναδημοσιεύσω στο μπλογκ μου.

Ιδού:

Οbama, έχεις γράμμα!

ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ Ομπάμα, σας γράφω γιατί μου είπε η μαμά μου να σας γράψω και να σας πω συγχαρητήρια που σας κάνανε πρόεδρο. Η μαμά μου πολύ το χάρηκε γιατί είστε μαύρος και δεν ήθελε άσπρο. Ο μπαμπάς μου τσαντίστηκε και της είπε ότι δεν πρέπει να κοιτάει το χρώμα, αλλά τον άνθρωπο. Κι ότι υπάρχουν κακοί μαύροι και καλοί μαύροι, κακοί άσπροι και καλοί άσπροι, ηλίθιοι μαύροι και ηλίθιοι άσπροι. Κι ότι αυτό που κάνει η μαμά μου λέγεται «αντίστροφος ρατσισμός». Και η μαμά μου του είπε: «Αντίστροφος; Όταν εσύ λες “μη μπει κάνας Αλβανός να μας κλέψει” τι ρατσισμός είναι; Λαχανί με βούλες;». Κι η γιαγιά μου είπε: «Εμείς στο χωριό είχαμε τον Μεγακλή τον μαύρο, έτσι τον λέγαμε γιατί ήταν μαυροτσούκαλο. Κι ήταν και βλάκας». Και η μαμά την αγριοκοίταξε γιατί η γιαγιά μου δεν είναι της μαμάς μου μαμά, αλλά του μπαμπά μου μαμά και δεν μιλιέται με της μαμάς μου τη μαμά όταν τους καλούμε για τραπέζι. Κι ο μπαμπάς μου είπε: «Κι αν το πάρουμε έτσι, ο Ομπάμα είναι ψηλός κι ο ΜακΚέιν τάπα. Είναι κριτήριο αυτό;». Και η μαμά μου είπε: «Τι με νοιάζει το μπόι του; Μήπως θα τον φωνάξω να μου αλλάξει τη λάμπα;».

Κύριε Ομπάμα, μπράβο σας που βγήκατε πρόεδρος και που θα πάρετε στα παιδιά σας κουτάβι. Εμένα δεν μου παίρνουνε κουτάβι. Κι όταν το είπα στη μαμά μου που τόσο σας θαυμάζει, μου είπε: «Ναι, αλλά τον σκύλο δεν θα τον ξεσκατώνει η Μισέλ στον Λευκό Οίκο». Ωραία θα περνάνε τα μαύρα κοριτσάκια σας στον Λευκό Οίκο γιατί είδα στο σινεμά ότι έχει μεγάλους διαδρόμους και θα μπορούν να τρέχουν με τα πατίνια. Κι εμένα ούτε πατίνια μου παίρνουνε για να μη με «κόψει κάνα αυτοκίνητο» που λέει κι η γιαγιά μου. Κι εγώ της είπα «τα αυτοκίνητα δεν κόβουν, τα αυτοκίνητα πατάνε». Κι η γιαγιά μου είπε «άμα είναι να ΄ρθει η ώρα σου, ποιος κόβει, ποιος πατάει!». Κι η μαμά μου είπε «φάτε τη γλώσσα σας, μητέρα». Κι η γιαγιά μου είπε «δεν υπάρχει και τίποτα άλλο σ΄ αυτό το σπίτι να φάω, άδειο είναι το ψυγείο, μισό λεμόνι έχει μέσα». Κι η μαμά μου είπε «με τον μισθό του γιου σου πάλι καλά και το μισό λεμόνι».

Κύριε Ομπάμα, απ΄ ό,τι κατάλαβα, εσείς θα μας λύσετε όλα τα προβλήματα και δεν θα μας μείνει πια κανένα και θα βαριόμαστε μετά. Εγώ σας τα γράφω τα προβλήματα κι εσείς θα μου τα λύσετε, ΟΚ ;

1.Να δώσετε λεφτά στον μπαμπά μου να πληρώσει το δάνειο. Αυτό το δάνειο όταν το πήραμε η τράπεζα ήταν πολύ ευγενική μαζί μας όπως στις διαφημίσεις. Τώρα δεν είναι καθόλου ευγενικοί. Μας τηλεφωνάνε και μας βρίζουν. Κι εμείς Δευτέρα με Παρασκευή στο σπίτι δεν σηκώνουμε τηλέφωνα. Μόνο Σαββατοκύριακα!

2. Να μας δώσετε να πληρώσουμε και την πιστωτική κάρτα. Την πιστωτική τη βγάλαμε για να πληρώσουμε το δάνειο και τώρα δεν έχουμε να την πληρώσουμε ούτε αυτήν. Και βγάλαμε δεύτερη για πληρώσουμε την πρώτη για να πληρώσουμε το δάνειο. Και τώρα δεν μπορούμε να πληρώσουμε ούτε τη δεύτερη. Και τώρα κάναμε αίτηση να βγάλουμε τρίτη για να πληρώσουμε τη δεύτερη, για να πληρώσουμε την πρώτη για να πληρώσουμε το δάνειο. Μπορείτε να μας δώσετε αυτά τα λεφτά και να σας τα δίνω λίγα λίγα με το χαρτζιλίκι μου;

3. Να πείτε στον πρωθυπουργό μας να μας κάνει μια παιδική χαρά! Εσάς σας ακούει αυτός. Και μια που θα ΄στε στο τηλέφωνο, και μια θέση για παρκάρισμα πείτε του. Και να τηλεφωνήσετε και στο ΙΚΑ να μην αφήνουν τη γιαγιά μου 8 ώρες στην ουρά για να πάρει τα φάρμακά της. Κι ο γιατρός να της κλείσει το ραντεβού που περιμένει, όσο ζει η γιαγιά μου. Γιατί μετά δεν θα πάει στο ραντεβού.

4.Να πείτε στον μπαμπά μου και στη μαμά μου να μ΄ αφήνουν να βλέπω ακατάλληλα με απαραίτητη τη γονική συναίνεση. Επίσης να τρώω τσιπς με οκτάνια γιατί είναι τα αγαπημένα μου. Και να μην είναι όλο μουτρωμένοι και τσακωμένοι, αλλά να γίνουν σαν τους γονείς στις διαφημίσεις που αλείφουν βούτυρα στα ψωμιά. Κι όλο γελάνε κι έχουν και κήπο κι ο ήλιος λάμπει. Κι έχουν ΚΑΙ κουτάβι (αλλά μάλλον είναι ειδικό γιατί δεν κάνει ποτέ κακά του στη μοκέτα).

5. Εσείς που είστε ψηλός, να έρθετε να μας αλλάξετε τη λάμπα στο σαλόνι. Έναν μήνα είναι χαλασμένη και κανείς δεν την αλλάζει γιατί ο μπαμπάς μου είναι κοντός και η σκάλα έσπασε. Κι όταν έρθετε για τη λάμπα να φέρετε ΚΑΙ λάμπα μαζί σας, γιατί κάνουμε οικονομίες. Και μια που σας φέρνει ο δρόμος σας, φέρτε και κάνα λεμόνι παραπάνω... Αυτά για την ώρα. Αν μου ΄ρθουν κι άλλα, θα σας ξαναγράψω. Ο αδελφός μου μού είπε μαζί με τη λάμπα και το λεμόνι να του φέρετε περιοδικά με γυμνές, αλλά ντρέπομαι. Μην του φέρνετε, θα βολευτεί μόνος του! Και πάλι συγχαρητήρια σε σας, τη Μισέλ, τα κοριτσάκια και το κουτάβι σας. Να είστε πάντα καλά και να προσέχετε. Μη βγαίνετε στον δρόμο αν δεν ανάψει πράσινο και να περπατάτε στο πεζοδρόμιο. Να τρώτε φρούτα και να μην κοιμάστε φρεσκολουσμένος. Γιατί η μαμά μου ανησυχεί πολύ για σας. Και θέλουμε όλοι να είστε καλά.

Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Ομπάμα και καλή επιτυχία σ΄ αυτό το πράμα που θα κάνετε.

ΥΓ: Αφού θα μπείτε στον κόπο, φέρτε και καμιά λάμπα παραπάνω: Κάθε φορά που καίγεται, να μην είστε κι εσείς πέρα δώθε!

Το κείμενο αυτό, της κυρίας Έλενας Ακρίτα, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" του περασμένου Σαββατοκύριακου (8-9 Νοεμβρίου 2008).